โรงเรียนวชิรานุกูล

ยินดีต้อนรับคุณ บุคคลทั่วไป

เมนูหลัก

ฝากข้อความ

ข้อความ

(ตัวแสดงอารมณ์)

link banner

พยากรณ์อากาศ

เว็บบอร์ด >> ห้องนั่งเล่น >>

อ่านการ์ตูนนวนนิยายเรื่อง I Killed an Academy Player

VIEW : 79

โดย NOOM

UID : ไม่มีข้อมูล
โพสแล้ว : 1
ตอบแล้ว :
เพศ :
ระดับ : 1
Exp : 20%
เข้าระบบ :
ออฟไลน์ :
IP : 184.22.167.xxx

เมื่อ : อังคาร ที่ 6 เดือน สิงหาคม พ.ศ.2567 เวลา 19:47:32

I Killed an Academy Player ฉันฆ่าผู้เล่นของ

ภายใต้เงาของ Whispering Mountains ที่หมอกไม่เคยจางหายและพระจันทร์เป็นเสี้ยวตลอดไป เมือง Greymoor ที่ถูกทิ้งร้างตั้งอยู่ เมืองนี้เคยเป็นประภาคารแห่งความหวัง สถานที่แห่งการเรียนรู้และเวทมนตร์จนกระทั่งพังทลายลง Greymoor Academy ซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีชื่อเสียงในด้านนักปราชญ์และนักเวท ปัจจุบันยืนตระหง่านเป็นอนุสรณ์สถานที่พังทลายลงของอดีตที่ล่วงเลยมานาน
Eldric เป็นผลิตผลของประวัติศาสตร์อันมืดมิดนั้น ครั้งหนึ่งเขาเป็นนักเรียนที่มีอนาคตที่สดใสใน Academy เขาเป็นผู้มีความสามารถพิเศษ—เชี่ยวชาญในเวทมนตร์และการต่อสู้ แต่ชะตากรรมของเขาพลิกผันอย่างน่ากลัวเมื่อ Academy ตกเป็นเหยื่อของคำสาปโบราณ ทำให้ Eldric กลายเป็นผู้รอดชีวิตเพียงไม่กี่คน เขาถูกหลอกหลอนด้วยความทรงจำเกี่ยวกับสหายร่วมอุดมการณ์และจุดจบอันน่าเศร้าของพวกเขา จนกลายเป็นบุคคลที่อาฆาตแค้นในดินแดนแห่งนี้ตอนนี้ เขาเป็นที่รู้จักในนาม Darkblade ทหารรับจ้างไร้ความปรานีที่ทำภารกิจที่สกปรกที่สุดในภูมิภาคนี้ ดวงตาของเขาเย็นชา หัวใจของเขาแข็งกระด้างจากการสูญเสีย และทักษะของเขาถูกฝึกฝนด้วยไฟแห่งความโกรธและความเศร้าโศก เขาสวมชุดที่เหลือจากสถาบันของเขาเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจที่บิดเบี้ยวว่าเขาได้กลายเป็นอะไรไปแล้วในคืนที่ไม่มีพระจันทร์เต็มดวง ชายหนุ่มชื่อ Alaric มาถึง Greymoor Alaric เป็นทหารใหม่ของสถาบัน ถูกส่งไปตรวจสอบซากปรักหักพังและค้นหาสิ่งประดิษฐ์ที่มีค่าใดๆ ความกระตือรือร้นไร้เดียงสาของเขานั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับความเป็นจริงอันเลวร้ายของเมือง
ในขณะที่ Alaric เดินเตร่ไปในซากปรักหักพังของสถาบัน เขาพบว่าตัวเองถูกดึงดูดไปที่ห้องแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่ที่ Eldric เคยเรียกว่าบ้าน ที่นี่เองที่การเผชิญหน้าอันเป็นโชคชะตาเริ่มต้นขึ้น เอลดริคซึ่งคอยติดตามผู้บุกรุกในที่สุดก็ก้าวออกมาจากความมืดมิด การปรากฏตัวของเขาครอบงำห้อง

“คุณเป็นใคร” อลาริคถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“ฉันคือเอลดริค” เสียงตอบเย็นชาดังขึ้น “ครั้งหนึ่งเคยเป็นนักเรียนของสถานที่ต้องคำสาปแห่งนี้ ตอนนี้กลายเป็นเพชฌฆาตของที่นี่”
ดวงตาของอลาริคเบิกกว้างด้วยความจำได้ “เอลดริคผู้เป็นดาบแห่งความมืด? ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับคุณ แต่ทำไม… ทำไมคุณถึงฆ่าคนอย่างฉัน ที่มาที่นี่เพื่อกอบกู้สิ่งที่สูญเสียไป”สายตาของเอลดริคไม่ยอมแพ้ “สถาบันแห่งนี้เป็นบ้านของฉัน และมันถูกพรากไปจากฉัน คุณเป็นสัญลักษณ์ของสิ่งที่สูญเสียไป—ความบริสุทธิ์ ความหวัง และความฝันที่เราเคยมี การฆ่าคุณจะไม่ได้คืนสิ่งที่ถูกพรากไป แต่มันอาจจะช่วยดับความขมขื่นภายในตัวฉันได้ดวงตาของอลาริคเต็มไปด้วยความกลัว แต่เขาพยายามที่จะยืนหยัด “คุณหลงทางไปแล้ว เอลดริค ต้องมีเส้นทางอื่น”สีหน้าของเอลดริกแข็งขึ้น “ไม่มีการไถ่บาปสำหรับข้า มีเพียงเงาที่กลืนกินวิญญาณของข้า”
เมื่อพูดจบ การต่อสู้ก็เริ่มขึ้น การเคลื่อนไหวของเอลดริกรวดเร็วและแม่นยำ การโจมตีของเขาเป็นการเต้นรำแห่งพลังและความแม่นยำที่มืดมิด อลาริคต่อสู้กลับด้วยพลังทั้งหมดของเขา โดยใช้การฝึกฝนที่เขาได้รับ แต่ความแตกต่างระหว่างทักษะของพวกเขานั้นล้นหลามในท้ายที่สุด ดาบของเอลดริกก็พบเป้าหมาย อลาริคล้มลงกับพื้น ลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเขาหลุดออกมาเป็นเสียงถอนหายใจที่ขาดวิ่น เอลดริกยืนอยู่เหนือเขา สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความพึงพอใจ

“ฉันขอโทษ” เอลดริกกระซิบ แม้ว่าคำพูดจะดูว่างเปล่า “บางทีในชีวิตอื่น เราอาจจะเป็นพันธมิตรกันก็ได้”

ในขณะที่ชีวิตของอลาริคกำลังจะหมดลง ดวงจันทร์ในที่สุดก็โผล่ขึ้นมาจากเมฆ ฉายแสงสลัวลงมาที่ฉากนั้น เอลดริกซึ่งยืนอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพังของอดีตของเขา ตระหนักถึงความสิ้นหวังของตนเองอย่างลึกซึ้ง ความมืดมิดเข้าครอบงำเขาไปหมดแล้ว และคำสาปของ Greymoor ก็ทำให้เขาหมดหวังและไม่มีทางไถ่บาปได้ชาวเมืองจะเล่าเรื่องราวในคืนนั้นให้ฟังไปอีกหลายปี—คืนที่ Darkblade จมอยู่กับความเศร้าโศกของตัวเอง และฆ่าผู้เล่น Academy คนหนึ่ง ส่งผลให้ชะตากรรมของเขากลายเป็นลางบอกเหตุแห่งความสิ้นหวังในโลกที่ปกคลุมไปด้วยความมืดมิดอยู่แล้ว

ติดตามเรื่องนี้ได้ที่ https://www.madoo-manga.com/

[ อ้างอิง ]